آخرین مطالب
امکانات وب
گوش بسپار به نغمه ی دل انگیز شکوفایی یک عشق
در لابلای بوته های سبز و تازه زندگی...
نگاه کن!
جوانه در سکوت می روید و گل
در سکوت می شکفد...
و تو نیز اینگونه! در غوغای غربت و تنهایی ام
با شکوه
روییدی..
به خانه ی کوچک قلبم
مهربان
خوش آمدی...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مـ ـن یک چـ ـهار دیـ ـواری دارم
و کاغذ و قلمی...
قلمی که گاه و بیگاه
جور مرا می کشد
و حرف های ناگفته ام را
بر کاغذ می نویسد.
در آن لحظه، قلم
مثل زبانم الکن نیست،
من من نمی کند،
کم نمی آورد
و می نویسد
شیوا، بی غلط
و بدون بروز هرگونه احساسی.
وقتی می نویسم
گونه هایم سرخ نمی شوند،
اشک هایم فرو نمی ریزند،
عصبانی نمی شوم،
صدایم هم نمی لرزد...
و کاغذ چه صبور،
نوشته هایم را گوش می دهد!
واکنشی از خشم در او نیست،
نگاه عاقل اندر سفیه نمی اندازد،
مرا به خاموشی وا نمی دارد،
تنهایم نیز نمی گذارد...
در آخر، من آرام و سبک بال
به کاغذم می گویم:
«همه ی اینها را گفتم که
بگویم گفتن بلد نیستم،
اما نوشتنم بد نیست...»
آن گاه کاغذ را
به آب می سپارم
و آب می داند که
آن را به چه کسی برساند...
و من دوباره
به چـ ـهاردیواری ام باز می گردم
در پی قلمم
و "کاغذ صبوری" دیگر...
مـ ـن یک چـ ـهار دیـ ـواری دارم...
از: « ناهید مؤمن خانی »
بسم الله الرحمن الرحیم...برچسب : نویسنده : rangesedaghateman بازدید : 44